İspanya Seçimini Yaptı (mı?) – Ceren Uysal Oğuz
Giriş
İspanya’da 23 Temmuz 2023’te
gerçekleşen erken seçimin sonuçları ülkedeki toplumsal ve politik ayrışmayı
daha belirgin şekilde gözler önüne serdi. Açıklanan sonuçlara göre hiçbir parti
Parlamentonun (Cortes Generales) alt kanadı olan 350 üyeli Temsilciler
Meclisi’nde (Congreso de los Diputados)
salt çoğunluk için gereken 176 sandalyeyi elde edemedi. Bu yazının tamamlandığı
28 Ağustos tarihinde hükümet kurma sürecinin nasıl sonuçlanacağı belirsizliğini
koruyordu. Partiler arasında ilk aşaması en azından 26 Eylül’e kadar sürecek pazarlıklardan bir sonuç alınmazsa
İspanya’nın Ocak 2024’te yeniden sandık başına gitme olasılığı bulunuyor. Yeni
hükümet kurulana kadar Pedro Sánchez hükümeti görevde kalacak. Kısaca “23J” olarak adlandırılan 23 Temmuz seçimlerinin ardından yaşanan
bu belirsizlik ilk örnek değil. Uzun yıllardır ülke siyasetini yönlendiren iki
ana parti bulunuyordu: merkez soldaki İspanyol Sosyalist İşçi Partisi (Partido
Socialista Obrero Español, PSOE) ile muhafazakâr Halk Partisi (Partido
Popular, PP). Ancak Aralık 2015 seçimlerinden itibaren ne PSOE ne de PP tek
başlarına uzun soluklu bir hükümet kurabilmelerini sağlayacak meclis
çoğunluğunu elde edebildiler. Bu da politik yelpazenin uçlarında yer alan küçük
partiler ile bölgesel partilerin siyasetteki etkisinin artmasına yol açtı.
Dolayısıyla Temmuz 2023 seçim sonuçlarını daha iyi anlayabilmek için öncelikle
Aralık 2015’ten beri gerçekleşen seçimlere ve
hükümet kurma süreçlerinde yaşanan gelişmelere değinmek gerekiyor.
İspanya
Hükümetini Arıyor: Dört Yılda Dört Seçim
2008 ekonomik
krizine karşı İspanya’da başlayan
tepkilerin 2011’de Indignados
(Öfkeliler) hareketi ile kitlesel protestolara dönüşmesinin etkisiyle 2014’te kurulan ve popülist sol olarak da tanımlanan Podemos
ile 2006’da kurulan, Katalan ayrılıkçılığı
karşıtı, liberal Ciudadanos’un Aralık 2015
seçimlerindeki oy oranları ülkede uzun yıllardır süren iki partili yapının sona erdiğini gösteriyordu (Kassam, 2015). O seçimde Podemos 69, Ciudadanos
ise 40 temsilci[1] ile meclise girerken PP ya da PSOE’nin hükümet kurabilmek için bu partilerin desteğini aramaları gerekmişti.
Anayasaya göre, başbakan
adayının programını meclise sunmasının ardından hükümeti kurmak için yapılan
oylamaların (investidura) ilk turunda mutlak çoğunluk yani 350 vekilin
en az 176’sının desteği gerekirken, bu sağlanamaz
ise 48 saat sonra yapılan ikinci turda kullanılan oy sayısına göre basit
çoğunluk yeterli oluyor (Senado de España, 2022). Dolayısıyla özellikle ikinci
tura kalan oylamalarda, kullanılmayan oylar (abstención) sürecin
ilerleyişini yönlendirebiliyor. 2015 seçimlerinin ardından 123 sandalye kazanan
PP’nin o dönemdeki lideri olan ve Aralık 2011’den beri başbakanlığı sürdüren Mariano Rajoy, Kral VI. Felipe
tarafından kendisine teklif edilen hükümet kurma görevini reddetmişti. Bunun
üzerine 90 sandalyeye sahip PSOE’nin,
Temmuz 2014’te seçilen Genel Sekreteri Pedro Sánchez
Kral’ın görevlendirmesini kabul etmiş, ancak 2-4 Mart 2016’da yapılan iki oylamada da kendi vekilleri dışında sadece Ciudadanos’un desteğini alarak başarısız
olmuştu. Podemos ise bu oylamalarda Ciudadanos’la anlaşma sağlayan PSOE’ye
destek vermemişti. Sonuç olarak hükümet kurulamadı ve seçimlerin yenilenmesi
gerekti. Bu süreçte seçimlerde sol bloku güçlendirmek amacıyla siyaset bilimci
Pablo Iglesias’ın liderliğindeki Podemos ile İspanya Komünist Partisi’nin de içinde yer aldığı Alberto Garzón liderliğindeki Birleşik Sol (Izquierda
Unida,
IU) hareketi arasında Mayıs 2016’da Unidos
Podemos (Birlikte Yapabiliriz) ittifakı kuruldu.
26 Haziran 2016’da tekrarlanan seçimlerde PP ve Unidos
Podemos vekil sayılarını arttırırken, PSOE ve Ciudadanos oy kaybı
yaşadı. Rajoy bu kez hükümet kurma görevini kabul ederek Ciudadanos ile
anlaşma sağlamış, ancak Sánchez, olası PP hükümetine destek vermeyi net bir
şekilde reddettiği için 31 Ağustos-2 Eylül oylamalarından bir
sonuç alınamamıştı. Pedro Sánchez’in bu tutumu PSOE’de büyük bir yönetim krizine yol açtı.
Parti içi muhalefet, başarısız seçim sonuçlarını da gerekçe göstererek Sánchez’in görevden alınması için harekete geçti. Yaşanan gerilimin ardından
Sánchez 1 Ekim’de istifa ederken (Jones, 2016a), geçici parti komitesi ülkedeki siyasi çıkmazı sona erdirmek amacıyla
Rajoy’un hükümet kurmasının önünü açacak olan “oy
kullanmama” kararını açıklıyordu. Böylece 29 Ekim’de
yapılan ve basit çoğunluğun yeterli olduğu oylamada PSOE vekillerinin çoğu oy
kullanmadı ve 313 gün süren kriz, Mariano Rajoy’un ikinci kez hükümet kurmasıyla sona
ermiş göründü. PSOE geçici yönetiminin ülkenin bir yıl içinde üçüncü kez seçime
gitmesini ve krizin derinleşmesini önlediği yönünde yorumlar yapıldı (Jones,
2016c). Ne var ki 4 Kasım 2016’da göreve başlayan Rajoy hükümeti uzun ömürlü
olmayacaktı.
PSOE’nin Rajoy hükümetinin önünü açan kararı
parti içindeki gerilimin sürmesine neden oldu. 21 Mayıs 2017’de gerçekleşen parti genel sekreterliği seçimini, istifasının ardından
seçmenlerinin desteğini almak için sahaya inen Pedro Sánchez kazandı ve yeniden göreve başladı (Jones, 2017). Öte
yandan Aralık 2011’den beri iktidarda olan ve kemer sıkma
politikaları nedeniyle sol partilerin eleştirileri ile karşı karşıya kalan PP’nin birçok yöneticisinin adının karıştığı yolsuzluk skandalları da
İspanya gündemini meşgul ediyordu. 1999’a
kadar uzanan yolsuzluk iddiaları ilk kez 2009’da
gündeme gelmiş, 2016’da ise mahkemeye taşınmıştı (Jones, 2016b). Mayıs 2018’de PP’nin eski saymanı Luis Bárcenas’ın dolandırıcılık ve kara para aklama
suçlarından 33 yıl hapis cezası alması ve mahkemenin PP’nin de yasadışı ihale karşılığı komisyondan kazanç sağladığına hükmetmesinin ardından
(Jones, 2018a) Sánchez tarafından Rajoy hükümeti hakkında mecliste güvensizlik
oylaması talep edildi. 1 Haziran 2018’de
yapılan oylama sonucunda Unidos Podemos ve aralarında Katalan
ayrılıkçıların da bulunduğu küçük bölgesel partilerin desteğiyle 180 evet oyuna
karşı 169 hayır oyu ile Mariano Rajoy hükümeti düştü ve Pedro Sánchez 7 Haziran
2018’de göreve başlayan hükümeti ile İspanya’nın yeni başbakanı oldu (Jones 2018b). İlerici bir ajandaya sahip, feminist ve AB yanlısı bu azınlık hükümeti en çok
kadın bakanın yer aldığı hükümet olarak (17 bakandan finans, ekonomi, savunma,
adalet ve eğitim bakanları dahil olmak üzere 11’i
kadındı) İspanya tarihine geçti (Independent, 2018).
Bu noktada İspanya siyasetinde en önemli konulardan
biri olan Katalan bağımsızlık hareketinin son yıllarda nasıl ivme kazandığını
da kısaca incelemek gerekiyor. İspanya’nın
demokrasiye geçişinin ardından 1978 Anayasası ile özerklik kazanan bölgeler
arasında bağımsızlık talepleri ayrılıkçı partiler aracılığıyla sık sık dile
getirilen iki bölge öne çıkıyor: Katalonya ve Bask Ülkesi. Özellikle Katalonya’da tarihsel, siyasal, ekonomik ve kültürel gerekçelerle İspanya’dan ayrılmaya yönelik girişimler Katalan halkından oldukça destek
görüyor. Örneğin 2014’te Barselona’da
düzenlenen gösterilere yaklaşık 1,5 milyon kişi katılmış ve “karar verme hakkı” olarak adlandırdıkları
referandumu desteklemişti. İspanya Anayasa Mahkemesi bağımsızlık yanlısı
gruplar tarafından düzenlenecek bu referandumun yasal olmadığına hükmetti.
Ancak Carles Puigdemont[2] yönetimindeki Katalan hükümeti 1 Ekim 2017 tarihinde
referandumu izinsiz şekilde düzenledi ve ardından tek taraflı bağımsızlık ilan
etti. Buna karşılık Rajoy Hükümeti Katalan özerk yönetimini geçici olarak
askıya aldı ve bölgesel erken seçime gidildi. Ayrılıkçı partilerin bölgesel
parlamentoda çoğunluğu kazanmasının ardından sokaklara dökülen halka yönelik
şiddet eylemleri Madrid ve Barselona arasındaki gerilimi tırmandırdı.
Yargılanan Katalan liderlerden bazıları hakkında tutuklama kararı çıktı (BBC, 2019). 2018’de başbakan olarak göreve başlayan Pedro
Sánchez ise İspanya’nın, özerk yönetimleri güçlendirerek
bütünlüğünü korumasının önemini ve bir arada yaşamanın en iyi seçenek olduğunu
vurgulamaya devam ederken sorunu daha demokratik bir çerçevede ele alma sözü
verdi. Katalan hükümetinin o dönemdeki lideri Quim Torra ise Sánchez’e Katalan bağımsızlığına ilişkin yasal bir referandum teklif etmesi
için bir ay süre tanıdıklarını, aksi takdirde PSOE’nin
azınlık hükümetine verdikleri desteği geri çekeceklerini duyurdu. Ancak Sánchez
yönetiminin pozisyonu değişmedi ve hükümet sözcüsü “yanıt bağımsızlık değil
özyönetimdir; öneri bağımsızlık değil birlikte yaşamdır. İspanyol hükümeti
ültimatomları kabul etmemekte ve diyalog yolunu sürdürme kararlılığını
korumaktadır” açıklamasını
yaptı. Bu gerilimin hükümet üzerindeki
etkisi sürerken Şubat 2019’daki bütçe görüşmeleri yeni bir siyasi
krize yol açtı. Sosyal harcamaların yükseltilmesi, babalık izin günlerinin
arttırılması, kira fiyatlarının düzenlenmesi ve elektrik faturalarında indirime
gidilmesi gibi adımlar karşılığında Podemos’un
desteklediği 2019 bütçe taslağının PP, Ciudadanos ve ayrılıkçı Katalan
partilerin oylarıyla reddedilmesi üzerine Sánchez erken seçim kararı aldı (Garcia Valdivia, 2019).
28 Nisan 2019’da yapılan seçimlerde PSOE 123, PP 66, Ciudadanos 57, Unidas
Podemos –ittifakı oluşturan Podemos ve
Birleşik Sol, feminist bir çizgiye sahip olmaları nedeniyle seçimlerden önce
ismini İspanyolcada dişil versiyonu olan Unidas Podemos olarak
değiştirmişti (Marcos, 2019)– 42, aşırı sağcı Vox 24,
bağımsızlık yanlısı Katalan Cumhuriyetçi Solu (Esquerra
Republicana de Catalunya, ERC) 15 sandalye kazandı (Ministerio
del Interior, t.y.). Unidas Podemos’la uzun süren görüşmelere karşın uzlaşma sağlayamayan ve PP
ile Ciudadanos’a yaptığı oy
kullanmama çağrısı karşılıksız kalan Sánchez Temmuz ayındaki iki hükümet
oylamasında da başarısız oldu ve seçimlerin tekrar edilmesi zorunlu hâle geldi.
10 Kasım 2019’daki seçimlerde
PP ve Vox oylarını arttırırken, Unidas
Podemos ve Ciudadanos oylarında
azalma vardı. Görüşmelerin ardından kurulması gündeme gelen azınlık
koalisyonunda yer almaları karşılığında Unidas Podemos ve bölgesel
ortakları Katalan En Comú Podem (ECP) ile Galicia en
Común (GeC) Ocak 2020’deki hükümet
oylamalarında PSOE’yi desteklerken
ERC’nin oy kullanmama kararı ikinci
turda Sánchez’in basit
çoğunluğu sağlamasına yardımcı oldu. 253 gün süren siyasi belirsizliği sona
erdiren bu “ilerici
koalisyon” ile 1931-1939 arasındaki 2. Cumhuriyet döneminden sonra İspanya’nın ilk ulusal koalisyon hükümeti kuruldu. Mart 2021’de siyaseti bırakma kararı alan Pablo Iglesias’ın yerine
Yolanda Díaz Unidas Podemos liderliğine seçildi ve başbakan
yardımcılığı görevini üstlendi.
Temmuz 2023 Seçimleri: İlerici Koalisyon Devam
Edecek mi?
Sánchez hükümetinin İspanya’nın Avrupa Birliği dönem başkanlığı üstlenmesi, Ukrayna-Rusya Savaşı,
NATO’nun genişlemesi gibi daha çok uluslararası gelişmelere odaklandığı bir
dönemin ardından Mayıs 2023’te yapılan yerel ve bölgesel seçimlerde
PSOE ve Unidas Podemos’un oy kaybına uğramaları ve PP ile Vox’un birçok bölge ve şehirde yönetimi elde etmeleri üzerine Pedro Sánchez
erken seçim kararı alarak Aralık ayında gerçekleşmesi gereken seçimlerin Temmuz’da yapılacağını açıklamıştı (Goodman, 2023). Seçimin yaza alınması ve yaşanan
aşırı sıcak dalgası nedeniyle insanların tatillerinden vazgeçip oy kullanmaya
gitmeyecekleri, dolayısıyla da katılım oranının düşük olacağı öngörülmüştü
ancak bu beklenti gerçekleşmedi. Aksine, katılımın yüzde 66,23 olduğu 2019
seçimlerine göre oy kullanma oranı 4,17 artarak yüzde 70,40’a ulaştı (Gobierno de España, 2023a). Posta yoluyla oy kullananların
sayısı ise rekor kırarak 2,47 milyon olarak açıklandı
(RTVE, 2023a).
Seçimlerden önce yapılan kamuoyu yoklamalarına göre merkez sağdaki PP’nin, oylarını artırması beklenen aşırı
sağcı Vox’un desteği ile iktidara gelme olasılığı
söz konusu idi (Llaneras, 2023). Bu olasılık, diktatör Francisco Franco’nun 1975’teki ölümünün ardından hızla demokrasiye
geçen İspanya’da aşırı sağcıların yeniden yönetimde söz sahibi olmaları anlamına gelecekti (Giles, 2023). Avrupa’da
popülist sağın yükseliş trendine İspanya’nın da
dahil olabileceği yönünde endişeler dile getirilirken sandık çıkışı anketleri
de benzer bir sonucu öngörmekteydi. Seçimlerden önce yapılan yorumlarda PP’nin seçimin favorisi olduğu ve lideri Alberto Núñez Feijóo’nun ülkenin sıradaki başbakanı
olabileceği, İtalya, Polonya ve Macaristan başbakanlarının desteklerini açıkladıkları Vox’un (Encina, 2023) seçimlerden güçlenerek
çıkacağı ileri sürülürken Sánchez’in
seçimleri erkene çekerek risk aldığı ifade
ediliyordu (Nayler, 2023).
Sánchez liderliğindeki PSOE seçim stratejisini İspanya’nın ilerlemeye devam etmesi üzerine kurdu. Adelante (İleri) ve España
Avanza (İspanya İlerliyor) sloganları kampanya süresince yoğun şekilde
kullanıldı. Sánchez, İspanya’nın son beş yılda kadın ve LGBTİ hakları,
işçilerin çalışma koşulları, çevre koruma gibi birçok konuda hayata geçirdiği
reformları hatırlatarak PP ve Vox’un
iktidara gelmeleri durumunda ülkenin geriye gitmesine yol açacak politikalar
uygulayacağını sürekli vurguladı. Özellikle aşırı milliyetçi Vox
göçmenlere, kürtaj hakkına, özerk bölgelere yetki devrine karşı çıkan
söylemleriyle ilerici Sánchez hükümetinin savunduğu ilkelerin tam karşısında
yer alıyor.
Açıklanan ilk sonuçlara göre Temsilciler
Meclisi’nde PP 136, PSOE 122 vekil kazanmıştı (Gobierno de España, 2023b);
ancak yurt dışı oyların sayımından sonra Madrid’den
bir sandalye PSOE’den PP’ye
geçti. Bu durumda 137 vekil ile PP seçimi ilk sırada tamamlasa da tek başına ya
da sandalye sayısı 33’e düşen Vox ile bir çoğunluk
hükümeti kurabilecek durumda değil. Öte yandan seçim öncesi anketlerde 30-35
sandalye kaybedeceği öngörülen PSOE beklenenden daha iyi bir sonuç aldı. Küçük
sol partilerin oluşturduğu ve Unidas Podemos’un da
dahil olduğu Sumar ittifakı ise 31 sandalye kazandı. Ancak olası bir
PSOE ve Sumar koalisyonu da toplam 152 sandalyede kalıyor. Dolayısıyla
PP ya da PSOE’nin hükümet kurabilmek için meclise giren
bölgesel partilerin desteğine ihtiyaçları var. Başta Katalonya’nın bağımsızlık talebi olmak üzere “özerk bölgelerin daha fazla hak”
talepleri bu süreçte belirleyici olacak. Bağımsızlık yanlısı ERC ile Puigdemont tarafından kurulan Katalonya için Birlik Partisi (Junts per
Catalunya–Junts, JxCat) 7’şer temsilciyle meclise girdiler (Hermida, 2023). Bask Ülkesi’nin bağımsızlığını savunan, sosyalist Bask Ülkesi Birleş (Euskal Herria Bildu, EH Bildu) koalisyonu 6
sandalye, siyasi yelpazede merkezde yer alan Bask Milliyetçi Partisi (Euzko Alderdi
Jeltzalea-Partido Nacionalista Vasco, EAJ-PNV ya da PNV) ise 5 sandalye kazandı.
Meclise 1’er temsilci ile giren diğer bölgesel partiler ise
bağımsızlık yanlısı, sosyalist Galiçya Milliyetçi Bloku (Bloque Nacionalista Galego, BNG), Kanarya Adaları için
daha fazla özerklik talep eden liberal Kanarya Koalisyonu (Coalición Canaria, CC) ve Bask milliyetçiliğine
ve bağımsızlık hareketine karşı olan muhafazakâr Navarra Halk Birliği (Unión del Pueblo Navarro, UPN) oldular. Bu küçük
partilerin koalisyon alternatiflerine karşı tutumları ya yeni hükümetin
kurulmasını sağlayacak ya da seçimlerin tekrar edilmesine yol açacak.
Tablo1. Temsilciler
Meclisinde Sandalye Dağılımı
Parti | Kasım 2019 | Temmuz 2023 |
PP | 89 | 137 |
PSOE | 120 | 121 |
Vox | 52 | 33 |
Unidas Podemos, ECP, GeC | 35 | – |
Sumar | – | 31 |
Ciudadanos | 10 | – |
ERC | 13 | 7 |
Junts (JxCat) | 8 | 7 |
EH Bildu | 5 | 6 |
EAJ-PNV | 6 | 5 |
BNG | 1 | 1 |
CC | – | 1 |
UPN | – | 1 |
Seçim sonuçlarının açıklanmasının ardından hem PSOE
lideri Sánchez hem de PP lideri Feijóo kendilerini seçimin kazananı
olarak ilan ettiler (Euronews, 2023b). Feijóo, Vox ile bir çoğunluk hükümeti kurmak
için görüşeceklerini dile getirirken PSOE ve Sumar da yeni bir koalisyon
hükümeti için seçenekleri tartışmaya başladı. Vox’un beklenenden az oy alması, halkın büyük bir bölümünün ülkenin aşırı
sağa kaymasına neden olabilecek söylem ve politika seçeneklerine sıcak
bakmadığını gösteriyor. Öte yandan Vox, “adaletten
kaçan Carles Puigdemont, Bildu, PNV ve genel sekreteri İsviçre’ye kaçan ERC”yi kastederek Pedro Sánchez’in
“İspanya düşmanlarının” desteğiyle bir hükümet kurmasını önlemek için mecliste “anayasal çoğunluğu” destekleyeceklerini açıkladı (RTVE, 2023b) Parti yetkililerinin, özellikle haklarındaki mahkeme
kararları nedeniyle İspanya’yı terk eden Katalan siyasetçiler için “kaçak”, “adaletten kaçan” ifadelerini kullanması, Vox’un dışarıdan da olsa destek vereceği bir hükümetin kurulması durumunda,
Katalan parti yöneticilerinin ve hatta seçmenlerinin karşı karşıya kalacakları
tutumun bir yansıması olarak değerlendirilebilir.
Seçimin hemen ardından İspanya’da bir yandan olası koalisyon seçenekleri konuşulurken öte yandan da PP
ya da PSOE’nin hükümeti kurma konusunda diğer
partilerden destek alamamaları durumunda sürecin çıkmaza gireceği ve bir kez
daha seçime gidilebileceği dile getirilmeye başladı. Bu tartışmalar arasında 17
Ağustos’ta yeni meclis ilk kez toplandı ve PSOE’nin adayı Francina Armengol, Sumar, EH Bildu, PNV ve BNG’nin yanı sıra, son anda yapılan anlaşma ile Katalan bağımsızlığı
yanlısı iki partinin de desteğini alarak toplam 178 oy ile meclis başkanı seçildi. (El Periodico, 2023). Junts’un desteğinin, Mecliste ortak resmi dillerin arttırılması, üst düzey
politikacıların izlenmesi için kullanıldığı ileri sürülen casus yazılım Pegasus davasının (Euronews, 2023a) soruşturulması ve 2017 referandumuyla ilgili “baskıların sona erdirilmesine” yönelik adımların atılması karşılığında
alındığı açıklandı (Euronews, 2023c). Meclisin ilk oturumundaki ilginç
bir gelişme ise meclis yönetim organı olan kurulun (Mesa del Congreso)
seçimi sırasında yaşandı. Meclis başkanı, dört yardımcı ve dört sekreterden
oluşan kurulda partiler daha çok temsilci bulundurarak meclisin işleyişinde
etkili olmak istiyorlar. Vox’un
kurulda bir temsilci için beklediği desteği vermeyen PP, sadece kendi adayları
için kulis yaptı. Buna tepki olarak Vox lideri Santiago Abascal
meclisteki üçüncü parti olduklarını, üç milyon İspanyol’u temsil ettiklerini vurguladı; böylece Vox meclis başkanlığı
için kendi adayını çıkararak PP adayına oy vermedi (RTVE,
2023d). Dolayısıyla meclis kurulu, “ilerici”
bir yapıya sahip oldu ve başkan dahil PSOE’den 3,
Sumar’dan 2, PP’den 4
temsilciden oluştu (Menéndez, 2023). Bu
gelişme Sánchez’in ilk cepheyi kazandığı şeklinde
yorumlandı.
Meclis başkanlığını kazanabilmek için Katalan
ayrılıkçıların taleplerine boyun eğdiği yorumları yapılan Sánchez’in küçük partilerden aldığı desteği yeni hükümeti kurabilmek için de
kullanacağı dile getiriliyordu. Bu noktada yanıt bekleyen temel soru Kralın
hükümeti kurma görevini kime vereceğiydi. Anayasaya göre, Kral VI. Felipe’nin başbakan adayını görevlendirmeden önce parlamentoda sandalye
kazanan partilerin liderleriyle resmi görüşme turu yapması gerekiyor. (González, 2023). 21 ve 22 Ağustos’ta
yapılan istişare turlarında VI. Felipe bağımsızlık yanlısı partiler Junts,
ERC, EH Bildu ve BNG dışında mecliste temsil edilen tüm partilerle görüştü.
Kazanılan sandalye sayısına göre en küçük temsilden en yüksek temsile göre
yapılan görüşmeler 21 Ağustos’ta UPN, CC, PNV ve Sumar ile
başladı, 22 Ağustos’ta Vox, PSOE ve PP ile devam etti (RTVE, 2023e). Bu görüşmelerin ardından VI. Felipe’nin, geleneği bozmayacağı ve en yüksek oyu alan partinin lideri olarak
Feijóo’ya hükümeti kurma görevini vereceği açıklandı. Bu kararda Feijóo’nun Kral’a, Vox, CC ve UPN’nin desteği ile mecliste 172 oyu garantilediğini ifade etmesinin etkili
olduğu yorumları yapıldı. Bu açıklamanın ardından Feijóo ile görüşen Meclis
Başkanı Armengol, yeni hükümetin kurulması amacıyla yapılacak ilk oylama turu
için PP lideri tarafından talep edilen tarihin 26-27 Eylül olduğunu ilan etti (Cruz Martín, 2023).
Feijóo salt çoğunluk için ihtiyaç duyduğu 4 oyu elde
edebilmek amacıyla 26 Eylül’e kadar EH Bildu dışındaki tüm partilerle
görüşmeyi planlıyor. PP yetkilileri EH Bildu’nun “terörizmi kınamadığını” dolayısıyla bunun kendileri için “kırmızı çizgi” olduğunu ifade ediyorlar (RTVE,
2023f). Bask milliyetçiliğini ve bağımsızlığını savunan EH Bildu’nun lideri Arnaldo Otegui eski bir ETA destekçisi; partinin üyeleri ve
seçmen tabanı da büyük ölçüde İspanya Anayasa Mahkemesi’nin 2003’te ETA’yı
finanse ettiği gerekçesiyle yasaklanması yönünde karar verdiği Batasuna’ya (öncesinde de Herri Batasuna) dayanıyor. Bu nedenle PP, EH
Bildu ile masaya oturmalarının mümkün olmadığını açıkladı. Feijóo ilk turda 176
evet oyuna ulaşamazsa, ikinci turda PP, Vox, CC ve UPN dışında kalan
partilerden 4 vekilin oy kullanmaması basit çoğunluk için yeterli olacak.
Dolayısıyla PP, meclis başkanlığı seçiminde Sánchez’in
destek aldığı 178 vekilden dördünü “ilerici” bloktan ayırarak oy kullanmamaya
ikna etmeyi de hedefliyor. PP yetkilileri bunu sağlayabilmek için PNV ile
yapılacak müzakerelerden umutlu olduklarını belirtirken (RTVE, 2023f), PNV ise Vox’tan
herhangi bir şekilde destek alan PP’nin
hükümet kurmasını kolaylaştırmayacaklarını ve bunu Feijóo’nun kendisine de açıkça ifade ettiklerini 24 Temmuz’dan itibaren sosyal medya dahil birçok mecrada tekrarladı (RTVE, 2023c). Bu durumda Vox doğrudan hükümette yer almasa da
PP ile hareket ettiği sürece, PNV Feijóo’ya
aradığı can simidini uzatacak gibi görünmüyor. Öte yandan PP yetkilileri Junts
ile de görüşebileceklerini, ne var ki Puigdemont’un
taleplerinin ancak “hükümeti kurabilmek için İspanya’yı parçalamaya hazır olan” Sánchez’in
verebileceği tavizlerle karşılanacağını, bu nedenle Junts ile anlaşmaya
varmalarının neredeyse imkânsız olduğunu vurguladılar
(RTVE, 2023f). PP’nin bir diğer stratejisi ise yeniden seçime gidilmesi yerine Feijóo hükümetinin önünü açmaları
için PSOE’yi “sorumlu
davranmaya” davet etmek olacak (Fresneda, 2023). Haziran 2016 seçimlerinden
sonra hükümeti kurmak için Rajoy PSOE’ye oy
kullanmama çağrısı yaptığında, partisi içinde yaşanan krize karşın geri adım
atmayan Sánchez’in Feijóo’nun
benzer bir teklifine sıcak bakması mümkün görünmüyor. Bu durumda PP
sosyalistler arasında ayrılıkçı Katalanlar ve Basklar ile hareket etmek
istemeyecek vekiller varsa bunlarla görüşerek oy kullanmamaya ikna etmeyi
düşünüyor (RTVE, 2023f). Öte yandan Vox ve PP arasında meclis kurulunun
seçimi sırasında ortaya çıkan gerilimin aşılması için yapılan görüşmeler işe
yaradı ve Vox hükümette yer almasa da PP’ye
desteğini sürdüreceğini duyurdu. Bu desteğin koşulu ise “diğer partilerin Vox’a karşı kurmaya çalıştıkları cordon
sanitaire konusunda PP’nin hiçbir iş birliğine girmemesi” olarak
açıklandı (Fresneda, 2023). Dolayısıyla PP 26 Eylül’e
kadar elindeki tüm seçenekleri değerlendirmeye devam ederek hükümet
oylamasından başarı ile çıkmayı hedefliyor.
2009’dan PP’nin
başına geçtiği 2022’ye kadar Galiçya Özerk Yönetimi hükümet
başkanı olan Feijóo, İspanya başbakanı olabilmek için kampanyasını 27 Ağustos’ta Galiçya’da destekçileriyle bir araya gelerek
başlattı. Feijóo “hükümeti kurabilmek için gereken dört oyu
elde edeceklerine inandığını, Junts’la
diyaloğa açık olduğunu ancak azınlıkların taleplerine ve Sánchez’in şantajlarına boyun eğmeyeceklerini ve İspanya’nın gelecek hükümetinin PP tarafından kurulacağından emin olduğunu”
ifade etti. Feijóo konuşmasında ayrılıkçı partilerin taleplerini, özellikle de
Katalanların af ve referandum isteklerini kastederek “diyaloğa açık olmamız, Sánchez’in
kabul etmeye hazır olduğu şeyi kabul ettiğimiz anlamına gelmiyor, çünkü biz
Sánchez değiliz. Biz devlete inanan anayasal bir partiyiz” dedi. Dolayısıyla hem PP hem de Vox Sánchez’i “İspanya’yı parçalanmaya götürmekle” suçluyor. Oysa
Pedro Sánchez göreve geldiği 2018’den
beri sürekli demokratik hakları güçlendirerek İspanya’nın bütünlüğünü korumasına ve birlikte yaşamaya vurgu yapıyor. Hatta bu
yüzden zaman zaman Katalan liderlerle de gerilimler yaşadı.
Sonuç olarak 26-27 Eylül’de
yapılacak oylamalarda Feijóo ihtiyaç duyduğu desteği elde ederse İspanya’nın yeni başbakanı olarak hükümeti kuracak. Olası Feijóo hükümetinin Vox’un da etkisiyle daha merkeziyetçi bir yaklaşım benimsemesi, özellikle
Katalonya ve Bask Ülkesi özerk yönetimleriyle Madrid arasında gerginliğin
artmasına yol açabilir. Feijóo başarısız olursa görev Sánchez’e geçebileceği için, bu süreçte PSOE de Sumar ve bölgesel
partilerle görüşmelere devam edecek. Öte yandan ayrılıkçı partilerle diyaloğun
sürdürülmesi ve PSOE’nun da önerdiği üzere anayasal çerçevede
demokratik hakların genişletilmesi halkın ayrılıkçı hareketlere verdiği
desteğin azalmasını da sağlayabilir. Bu durumda önümüzdeki haftalarda hem
Sánchez hem de Feijóo’nun İspanya’nın
bir sonraki başbakanı olabilmek için söylem ve ideolojilerine yakın gördükleri
küçük bölgesel partileri ikna etmek için ellerinden geleni yapmaları
bekleniyor. Dolayısıyla ayrılıkçı olsun ya da olmasınlar, küçük bölgesel
partiler İspanya siyasetinde etkili olmaya devam edecekler.
Kaynakça
BBC. (2019, 18 Ekim). Catalonia’s
bid for independence from Spain explained. https://www.bbc.com/news/world-europe-29478415
Cruz Martín, M. C. (2023, 23
Ağustos). El debate de investidura de Feijóo se celebrará los días 26 y 27 de
septiembre. RTVE.
https://www.rtve.es/noticias/20230823/armengol-anuncia-debate-investidura-feijoo/2454454.shtml
El Periodico. (2023, 17 Ağustos).
Francina Armengol, elegida nueva presidenta de un Congreso con mayoría
progresista en la Mesa.
https://www.elperiodico.com/es/politica/20230817/francina-armengol-elegida-presidenta-congreso-mesa-91041474
Encina, C. G. (2023, 31 Temmuz).
Whither Spain? The July 2023 General Election Results and Beyond. CSIS.
https://www.csis.org/analysis/whither-spain-july-2023-general-election-results-and-beyond
Euronews. (2023a, 10 Temmuz).
İspanya, İsrailli ‘Pegasus casus yazılımla’ siyasilerin dinlenmesi skandalında
davayı rafa kaldırdı.
https://tr.euronews.com/2023/07/10/ispanya-israilli-pegasus-casus-yazilimla-siyasilerin-dinlenmesi-skandalinda-davayi-rafa-ka
Euronews. (2023b, 23 Temmuz).
İspanya’da seçimler: Muhafazakarlar, aşırı sağın desteğiyle bile çoğunluğa
erişemiyor.
https://tr.euronews.com/my-europe/2023/07/23/ispanya-erken-genel-secimler-icin-sandik-basinda
Euronews. (2023c, 17 Ağustos).
Spain: Pedro Sánchez’s socialist candidate wins crucial vote for control of
parliament. https://www.euronews.com/2023/08/17/spain-pedro-sanchezs-socialist-candidate-wins-crucial-vote-for-control-of-parliament
Fresneda, D. (2023, 26 Ağustos). Feijóo
busca los apoyos contra reloj mientras Sánchez espera que llegue su turno: las
claves a un mes de la investidura. RTVE. https://www.rtve.es/noticias/20230826/claves-partidos-mes-investidura-feijoo/2454608.shtml
Garcia Valdivia, A. (2019, 15
Şubat). Pedro Sánchez Calls Early Elections In Spain After Failing To Approve
General State Budgets. The Forbes. https://www.forbes.com/sites/anagarciavaldivia/2019/02/15/pedro-sanchez-calls-early-elections-in-spain-after-failing-to-approve-general-state-budgets
Giles, C. (2023, 18 Temmuz).
Spain’s early election could put the far right in power for the first time
since Franco. AP.
https://apnews.com/article/spain-election-sanchez-right-wing-coalition-vox-36dd3c10bf2b11e59c201371b004c63b
Gobierno de España. (2023a).
Participación. https://resultados.generales23j.es/es/resultados/0/0/20#PARTICIPATION
Gobierno de España. (2023b).
Resultados Congreso. https://resultados.generales23j.es/es/inicio/0
González, M. (2023, 3 Ağustos). The
king of Spain’s dilemma following an inconclusive election. El País English.
https://english.elpais.com/spain/2023-08-03/the-king-of-spains-dilemma-following-an-inconclusive-election.html
Goodman, A. (2023, 29 Mayıs).
Spanish PM calls snap elections after setbacks in local polls. CNN.
https://edition.cnn.com/2023/05/29/europe/spain-snap-elections-sanchez-intl/index.html
Hermida, X. (2023, 24 Temmuz). Now
what? National election leaves Spain in a labyrinth. El País English.
https://english.elpais.com/spain/2023-07-24/now-what-national-election-leaves-spain-in-a-labyrinth.html
Indepedent. (2018, 8 Haziran).
Spain’s new cabinet has most female ministers in the country’s history.
https://www.independent.co.uk/news/world/europe/spain-new-government-women-female-ministers-11-pedro-sanchez-elections-a8388046.html
Jones, S. (2016a, 2 Ekim). Spain
moves towards rightwing government after socialist quits. The Guardian.
https://www.theguardian.com/world/2016/oct/02/spanish-socialist-leader-quits-pedro-sanchez-psoe
Jones, S. (2016b 4 Ekim). Spanish
politicians in court over corruption case billed as trial of the year. The
Guardian. https://www.theguardian.com/world/2016/oct/04/spanish-politicians-court-corruption-case-trial-year
Jones, S. (2016c, 29 Ekim). Spain
avoids third election and ends 10-month political impasse. The Guardian.
https://www.theguardian.com/world/2016/oct/28/spain-to-get-government-after-10-month-political-impasse-mariano-rajoy
Jones, S. (2017, 22 Mayıs). Spanish
Socialists re-elect Pedro Sánchez to lead party. The Guardian.
https://www.theguardian.com/world/2017/may/21/spanish-socialists-re-elect-pedro-sanchez-to-lead-party
Jones, S. (2018a, 24 Mayıs). Court
finds Spain’s ruling party benefited from bribery scheme. The Guardian.
https://www.theguardian.com/world/2018/may/24/court-finds-spain-ruling-party-pp-benefited-bribery-luis-barcenas
Jones, S. (2018b, 1 Haziran). Mariano Rajoy ousted as Spain’s prime
minister. The Guardian.
https://www.theguardian.com/world/2018/jun/01/mariano-rajoy-ousted-as-spain-prime-minister
Kassam, A. (2015, 21 Aralık). Spanish election: national
newcomers end era of two-party dominance. The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2015/dec/20/peoples-party-wins-spanish-election-absolute-majority
Llaneras, K. (2023, 7 Temmuz). What
the polls are saying about Spain’s upcoming national election. El País
English. https://english.elpais.com/international/2023-07-07/what-the-polls-are-saying-about-spains-upcoming-national-election.html
Marcos, A.
(2019, 28 Şubat). ¿Por
qué la alianza de Podemos e IU se llama ahora Unidas Podemos? El País. https://elpais.com/politica/2019/02/27/actualidad/1551279408_129334.html
Menéndez,
M. (2023, 17 Ağustos). Armengol presidirá el Congreso con una mayoría
progresista en la Mesa y el apoyo de nacionalistas e independentistas. RTVE.
https://www.rtve.es/noticias/20230817/armengol-presidenta-congreso-apoyo-nacionalistas-independentistas/2454072.shtml
Ministerio del Interior. (t.y.).
Mapa Electoral. https://infoelectoral.interior.gob.es/opencms/es/elecciones-celebradas/resultados-electorales/
Nayler, M. (2023, 19 Temmuz). Did Pedro Sánchez Make a Fatal Bet? Foreign Policy. https://foreignpolicy.com/2023/07/19/spain-elections-pedro-sanchez-vox-pp-psoe
RTVE. (2023a, 22 Temmuz). El 94,2% de
los que solicitaron el voto por correo lo ha emitido, la cifra más alta de la
democracia. https://www.rtve.es/noticias/20230722/voto-correo-record/2452553.shtml
RTVE.
(2023b, 6 Ağustos). Vox apoyaría “una mayoría constitucional” para evitar un
Gobierno de Sánchez “con los enemigos de España”
https://www.rtve.es/noticias/20230806/vox-apoyo-mayoria-constitucional-ante-enemigos-espana/2453537.shtml
RTVE. (2023c, 7 Ağustos). El PNV se
reafirma en su posición de no facilitar una investidura de Feijóo.
https://www.rtve.es/noticias/20230807/pnv-reafirma-no-facilitar-investidura-feijoo/2453560.shtml
RTVE. (2023d, 17 Ağustos). Vox se
queda fuera de la Mesa del Congreso y no vota por Gamarra como reproche al PP
por su falta de apoyo. https://www.rtve.es/noticias/20230817/vox-fuera-mesa-congreso-no-vota-gamarra-reproche-pp/2454119.shtml
RTVE. (2023e, 18 Ağustos). El rey abre
la ronda de consultas para la investidura el próximo lunes 21 y martes 22 de
Agosto.https://www.rtve.es/noticias/20230818/rey-ronda-consultas-21-22-agosto/2454176.shtml
RTVE. (2023f, 23 Ağustos). El PP
hablará “con todos” excepto con EH Bildu para negociar los
“cuatro votos” que le faltan a Feijóo.
https://www.rtve.es/noticias/20230823/pp-negociaciones-grupos-politicos-investidura-feijoo/2454456.shtml
Senado de España. (2022). Constitución
Española,
https://www.senado.es/web/conocersenado/normas/constitucion/detalleconstitucioncompleta/index.html?lang=en%23t4
[1] Temmuz 2023
dışındaki seçim sonuçları İspanya İçişleri Bakanlığı’nın ilgili sitesinden
derlenmiştir. Bkz. Ministerio del Interior, Mapa Electoral. https://infoelectoral.interior.gob.es/opencms/es/elecciones-celebradas/resultados-electorales/
[2] Ocak 2016-Ekim 2017 arasında Katalonya
hükümet başkanlığını sürdüren Carles Puigdemont Ekim 2017’deki bağımsızlık referandumunu Rajoy hükümetinin
itirazlarına karşın düzenlemişti. Referandumun yasadışı ilan edilerek Katalan
hükümetinin feshedilmesinin ardından Puigdemont başta olmak üzere birçok
Katalan siyasetçi hakkında dava açılmış ve tutukalama kararı çıkmıştı.
Yargılanma sürecinde Belçika’ya –kimilerinin
ifadesiyle gönüllü sürgüne– giden ve Temmuz 2019’da İspanya’dan Avrupa
Parlamentosu’na seçilen Puigdemont Katalan bağımsızlığını savunan en önemli
isimler arasında yer alıyor.
Doç. Dr. Ceren Uysal Oğuz, Akdeniz Üniversitesi
Ceren Uysal Oğuz, Marmara Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü mezunudur. Avrupa Birliği alanında Marmara Üniversitesi Avrupa Topluluğu Enstitüsü’nde ve ardından Jean Monnet Bursu ile Università Cattolica del Sacro Cuore Milano İtalya’da iki yüksek lisans yaptı. Akdeniz Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümü’nde iklim değişikliği konulu teziyle doktorasını tamamladı. Yüzyılda Latin Amerika: Politika-Ekonomi-Toplum kitabının editörlerindendir ve Latin Amerika, iklim değişikliği, çevre politikaları ve Avrupa Birliği üzerine çeşitli yayınları bulunmaktadır. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde doçent olarak çalışmaktadır.
Bu yazıya atıf için: Ceren Uysal Oğuz, “İspanya Seçimini Yaptı (mı?)” Panorama Analiz, 3 Ekim 2023, https://www.uikpanorama.com/blog/2023/10/03/cuo-2/
Telif@UIKPanorama. Çevrimiçi olarak yayımlanan yazıların tüm telif hakları Panorama dergisine aittir. Aksi belirtilmediği sürece, yayımlanan yazılarda belirtilen görüşler yalnızca yazarına/yazarlarına aittir. UİK, Global Akademi, Panorama Yayın Kurulu ile editörleri ve diğer yazarları bağlamaz.